راز و رمز مرکاوا

در حوزه فناوری‌های نظامی و امنیتی، رژیم صهیونیستی یک نقش بسیار برجسته داشته است که در طول دهه‌های گذشته، این کشور را به یکی از پیشوایان تولید و توسعه فناوری‌های امنیتی و نظامی در سطح جهان تبدیل کرده است. با ادامه اشغال اراضی فلسطین در سال ۱۹۶۷ و تحمیل سیستم نظارتی امنیتی بر فلسطینیان در داخل، این کشور نه تنها در جنگ‌های مختلف علیه فلسطینیان و کشورهای عرب، بلکه در عرصه آزمایش و تجربه نیز پیشرفت مستمر داشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از فناوری‌های برجسته در این زمینه، سیستم «پوشش باد» است که به عنوان یکی از جدیدترین دستاوردهای رژیم صهیونیستی در حوزه نظامی مطرح است. این سیستم بر روی تانک‌ها و خودروهای زرهی اسرائیل به کار گرفته می‌شود و به لحاظ تکنولوژیکی به سطح بالایی از پیشرفت دست یافته است.

اما در کنار تمجید از این فناوری‌های پیشرفته، باید به واقعیت‌ها نیز پرداخت. برخی از جنگ‌ها و رویدادها سبب عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی در بازار جهانی در زمینه فناوری‌های نظامی شده و تأثیرات قابل ملاحظه‌ای بر قابلیت بازاریابی و فروش این فناوری‌ها به دیگر کشورها را به همراه داشته است.

در این مقاله، تلاش خواهیم کرد یکی از پیشرفته‌ترین فناوری‌های نظامی رژیم صهیونیستی را معرفی کنیم: سیستم پوشش باد، این فناوری که بر روی تانک‌ها و خودروهای زرهی اسرائیل استفاده می‌شود، نتیجه مستمری از آزمایش و تحقیقات این رژِیم در زمینه فناوری دفاعی است.

این سیستم به نحوی طراحی شده است که به عنوان یک گام موثر در تجهیزات نظامی درخشیده و توانمندی‌هایی منحصر به فرد در زمینه حفاظت و پوشش ارائه می‌دهد.

از این منظر، ما به سیستم "پوشش باد" به عنوان یک شاهکار فناوری‌ای پرداخته و به بررسی اثربخشی و ارتباط آن با اصول آزمون و خطا پرداخته و نقاط قوت و ضعف این فناوری را بررسی خواهیم کرد. این مقاله یک فرصت است تا به دقت به دستاوردهای رژیم آپارتاید اسرائیل در زمینه فناوری‌های دفاعی-نظامی نگاه کنیم و همچنین به چالش‌ها و تغییراتی که بر توانمندی این رژیم تأثیر گذاشته است، پرداخته و به تجارب آموخته شده از این مسیر توجه نماییم.

نخستین بار سیستم دفاعی تانک «Wind Coat» در سال ۲۰۰۵ در نمایشگاه توسعه فناوری امنیت نظامی اسرائیل (LIC) به جهان معرفی شد. تحقیقات نشان می‌دهد که این ابتکار در اواخر دهه ۱۹۹۰ میلادی متولد شد، زمانی که رژیم صهیونیستی با درک تغییرات تهدیدها، به ویژه از سوی نهادهای غیردولتی مانند جنبش حزب‌الله، به دنبال تقویت تانک‌های خود با فناوری‌های دفاعی برآمد.

قبل از عقب‌نشینی صهیونیست ها ازجنوب لبنان، تهدید علیه این رژیم که شکل جدیدی یافته بود؛ تهدیدی که از موشک‌های ضد تانک که توسط گروه‌های نظامی غیردولتی استفاده می‌شدند، جلب توجه کرد. این تحول استراتژیک ترکیبی از فناوری و تجهیزات دفاعی در مقابل تهدیدات جدید را ایجاد کرد.

در تاریخ ژوئیه ۲۰۰۶ و در "جنگ دوم لبنان"، تانک‌های مرکاوا با مشکلاتی مواجه شدند زیرا به نظر می‌رسید که به‌طور کامل ناتوان از مقابله با موشک‌های ضد تانک شلیک شده توسط رزمندگان حزب‌الله بودند. این حادثه باعث خسارات سنگین برای رژیم صهیونیستی شد و نه تنها به لحاظ معاملات خارجی مرکاوا، بلکه در جلب انتقادات در داخل این رژیم نیز موجی جدید ایجاد شد. این اتفاقات نشان داد که فناوری‌های دفاعی نیازمند ارتقاء و به‌روزرسانی مداوم هستند.

به عنوان نتیجه این تجربه‌ها، صهیونیستها تصمیم گرفتند تا فناوری نظامی خود را به شکلی که با تغییرات تهدیدات همگام باشد، بازبینی کرده و به اصلاحاتی جهت افزایش توانایی مقابله با تهدیدات متغیر اقدام کند.

سیستم "Wind Coat"، یک فناوری دفاعی پیشرفته برای تانک‌ها است که توسط شرکت نظامی رافائل با همکاری شرکت آلفا هوافضا Industries Electronics توسعه یافته است. این فناوری تحت زیرمجموعه صنایع هوافضای اسرائیل (IAI) [۲]عرضه شده است و برای حفاظت از تانک‌ها، خودروهای زرهی، و خودروهای نظامی اسرائیل در برابر هدف‌گیری افقی راه حلهای موثری دارد.

"Wind Coat" با استفاده از تکنولوژی پیشرفته، در جهت مقابله با تهدیدات موشکی ضدتانک که در طول جنگ‌ها و درگیری‌های نظامی بر تانک‌ها حمله می‌کنند، عمل می‌نماید. این سیستم توانمندی بسیار بالایی دارد تا به تانک‌ها اجازه دهد تا از طریق تشخیص و نابودی موشک‌های حاوی تهدیدات ضد تانک عمل نمایند. به این ترتیب، خطرات مرتبط با مرگ یا آسیب جدی به خدمه و خودروهای نظامی را به حداقل ممکن می‌رساند.

سیستم "Wind Coat" به عنوان یک پیشرفت فناوری‌ از توانمندی‌های بالایی برخوردار بوده و به تانک‌ها این امکان را می‌دهد که در شرایط حساس و درگیری‌های نظامی، مقابله‌ای موثر با تجهیزات جدید داشته باشند. این فناوری تحولی مهم در حوزه نظامی فراهم کرده است و رژیم صهیونیت همواره مفتخر بود که یکی از پیشوایان فناوری‌های نظامی در جهان می باشد.

در سال ۲۰۰۶، جنگ سی و سه روزه در واقع حاجت فوری این رژیم به تسریع روند توسعه و ادغام فناوری "کت باد" در تانک‌ها را درخواست کرد. به علت شرایط فوری جنگ و تهدیدات متغیر، این فناوری مهم تر و اساسی‌تر از هر زمان دیگری به نظام نظامی این رژیم تبدیل شد.

هرچند در سال ۲۰۰۶ اعلام شد که سیستم با موفقیت در آزمایشات میدانی عملکرد خوبی داشته است، اما به دلیل شرایط فوری جنگ، هنوز به مرحله بهره‌برداری نرسیده بود.

تا سال ۲۰۱۰ و پس از نزدیک به ۵ سال تلاش و توسعه در زمینه فناوری «کت باد»، ارتش رژیم صهیونیستی موفقیت رسمی در ادغام این سیستم را اعلام کرد.

این موفقیت به خصوص در جنگ نوار غزه در سال‌های ۲۰۰۸-۲۰۰۹ آزمایش شد، و سپس سیستم به ‌طور فعال به تیپ‌های زرهی و تانک‌های اسرائیلی، به‌ویژه مدل مرکاوا M۴ و نسل‌های قبلی از همین نوع، اضافه شد.

این گام مهم نشان‌دهنده عملکرد واقعی و کارآمدی سیستم "کت باد" بر روی میدان نبرد و نقش بی‌نظیر آن در محافظت از نیروهای نظامی اسرائیل در مواجهه با تهدیدات متنوع بود.

در سال ۲۰۱۴، در طول جنگ رژیم صهیونستی در نوار غزه، معروف به لبه محافظ، اسرائیل با افتخار دستگاه نظامی این فناوری را به عنوان یک سلاح مخفی معرفی کرد که جان سربازان و افسران خود را از خطرات کشته شدن نجات داد و از هلاکت ده‌ها نفر جلوگیری کرد.

این فناوری در تانک‌ها و خودروهای نظامی در سپاه زرهی (تیپ ۴۰۱ زرهی) استفاده شد. در آن زمان، اطلاعات عمده‌ ترین جزئیات فنی این سیستم به دلیل نیاز به حفظ امنیت و کارکرد بهینه، محرمانه ماند.

تنها چیزی که اجازه افشاء یافت، این بود که این فناوری دفاعی به یک سیستم راداری مجهز است که قادر به تشخیص تهدیدات موشکی از فواصل دور است. این سیستم دارای یک کامپیوتر خودکار برای شلیک، ابزار ردیابی، و حسگرهایی برای ارزیابی جدیت تهدیدات بوده و مشخص می‌کند که آیا لازم است تهدید را نابود کند یا خیر.

مهم‌ترین ویژگی این سیستم این بود که ماهیت تکنیک‌ها و شدت تهدید را ارزیابی می‌کند و اقدامات متناسب را انجام می‌دهد، اقدامی که برخلاف بسیاری از سامانه‌های موشکی دیگر بود.

این جنگ اولین آزمایش واقعی و موفقیت‌آمیز این فناوری دفاعی بود. سیستم "کت باد" با توانایی انحصاری به تانک‌ها این امکان را می‌داد که به گونه‌ای هوشمندانه در مواجهه با تهدیدات مختلف عمل کرده و جلوی خطرات را بگیرند. این فناوری، نه تنها در حالت‌های ساکن بلکه در حالت حرکت تانک نیز، به عنوان یک سیستم موثر با ارزش تشخیص و پاسخ به موشک‌های کوتاه برد مورد تأیید قرار گرفته است.

به علاوه، تیم توسعه فناوری بیان کرده است که انقلاب حاصل از فناوری Wind Coat تنها به محافظت از تانک‌ها و خودروهای نظامی در مقابل تهدیدات موشکی ضدتانک محدود نمی‌شود. این فناوری همچنین توانایی افزایش قابلیت‌های رزمی در حین «مانور زمینی» را دارد.

به این دلیل که این فناوری شامل یک سیستم خاص است که منبع تهدید را بر اساس سیستم شناسایی وضعیت (Awareness Situational) تشخیص می‌دهد و بلافاصله آن را به یک سیستم - یک شبکه متصل به همه نیروها (هوا، زمین، و دریا) - منتقل می‌کند. این عملکرد به هدف قرار دادن سلول مهاجم یا منبع تهدید کمک می‌کند، تا فوراً و همزمان با روند نابودی تهدید، از طریق قابلیت‌های دفاعی و تهاجمی، در برابر تهدیدات کشنده‌تر مقاومت نشان دهد.

این یک مقدمه کوتاه به فناوری پوشش بادی است، که توسط نظامیان اسرائیل به عنوان یک سلاح مؤثر و مخفی برای مقابله با تهدیدات موشکی در خودروها و تانک‌های نظامی به کار گرفته می‌شود.

این فناوری به ویژه در مواجهه با موشک‌های ضدتانک از جانب گروه های مقاومت فلسطین در نوار غزه و جنبش حزب‌الله کارآیی ثابتی از خود نشان داده است.

جنگ رژیم صهیونیستی در نوار غزه در سال ۲۰۱۴ باعث نمایش واقعی و کارآمدی این فناوری شد، که موفق به نجات جان سربازان و افسران اسرائیلی از کشته شدن و جلوگیری از انهدام خودروها و تانک‌ها شد.

تأثیرات طولانی‌مدت این فناوری، از جمله توانایی ادامه بازاریابی، تطبیق با تهدیدات نوظهور و ابعاد استراتژیک درازمدت، هنوز قابل اندازه‌گیری نیست.

پرسشی که در ذهن مانده است این است که چگونه این فناوری می‌تواند همچنان به شکل موثر در جنگ عمل کند و اساسا چه تأثیری بر جریان نبرد طوفان الاقصی دارد؟ با توجه به استمرار جنگ در نوار غزه و شکار روز افزون این تانک ها ،پاسخ به این ابهامات برای مشتریان صنایع نظامی رژیم صهیونیستی بسیار با اهمیت خواهد بود.

سیاست سیاست خارجی ۰ نفر محمدمهدی ملکی برچسب‌ها اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه

منبع: ایرنا

کلیدواژه: اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه اسرائیل رژیم صهیونیستی غزه تانک ها و خودروهای فناوری های نظامی خودروهای نظامی زمینه فناوری رژیم صهیونیستی تهدیدات موشکی فناوری دفاعی عنوان یک نوار غزه فناوری ها یک سیستم پوشش باد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۰۸۲۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فو فایتر ؛ چشم تیزبین پنتاگون در مدار زمین برای ردیابی موشک ها(+عکس)

عصر ایران؛ مجله تصویری سلاح - آژانس توسعه فضایی (Space Development Agency) آمریکا به تازگی اعلام کرد که شرکت میلنیوم اسپیس سیستمز (Millennium Space Systems) قرار است ماهواره های دفاع موشکی پروژه فو فایتر (FOO Fighter) را توسعه دهد. طی قراردادی به ارزش 414 میلیون دلار، میلنیوم اسپیس سیستمز هشت ماهواره برای ارائه "کنترل آتش" سامانه دفاع موشکی زمینی را ارائه خواهد کرد.

به طور کلی، کنترل آتش شامل فناوری های مختلفی مانند رادار یا حسگرهای دیگر، کامپیوترها و تسلیحات را در یک سامانه منسجم ترکیب می کند که توانایی شناسایی تهدیدات و اهداف را فراهم کرده و سپس سلاح ها یا دیگر اقدامات متقابل را به سمت آنها هدایت می کند.

تحویل فو فایتر تا سال 2027

میلنیوم اسپیس سیستمز که در مالکیت شرکت بوئینگ قرار دارد باید این ماهواره ها را تا سه ماهه اول سال 2027 تحویل دهد. این پروژه با نام کامل Fire-Control On Orbit-Support-To-The-War Fighter یا به اختصار فو فایتر بخش مهمی از زنجیره کشتار دفاع موشکی پنتاگون را تشکیل خواهد داد.

نمونه اولیه مجموعه ماهواره های فو فایتر دارای دوربین های الکترواپتیکال و فروسرخ برای ارائه گزینه های جدید کنترل آتش است.

حسگرهای کنترل آتش، آنهایی هستند که قادر به ردیابی اهداف با دقت بالا و ارائه مختصات دقیق برای جنگنده ها یا سامانه تسلیحاتی روی زمین - در این مورد، رهگیرهای دفاع موشکی - هستند.

این ماهواره ها به شناسایی، هشدار و ردیابی دقیق تهدیدات موشکی پیشرفته، از جمله سامانه های موشکی ابرصوت کمک خواهند کرد. هدف نهایی افزایش قابلیت های جهانی کنترل آتش است.

ماهواره های فو فایتر با افزایش برد تشخیص موشک های ابرصوت ارتفاع پایین، در مقایسه با موشک های بالستیک قاره پیما، زمان هشدار را برای شناسایی و پاسخ به تهدیدات ابرصوت افزایش می دهند.

در شرایطی که در اصل شبیه به مجموعه لایه ردیابی (Tracking Layer) است، اما ماهواره های فو فایتر مجزا هستند. مجموعه لایه ردیابی فقط برای نظارت بر موشک های ابرصوت با قابلیت مانور بالا بهینه شده است.

به گفته درک تورنیر، مدیر آژانس توسعه فضایی، برنامه فو فایتر نمایشی عملیاتی از تلاش های کنترل آتش ارائه می کند که جدا از تلاش های جاری هشدار/ردیابی موشک و دفاع موشکی ما، اما مکمل آنها است.

ماهواره هایی برای افزایش قابلیت های دفاع موشکی

اگرچه جزئیات این پروژه بیشتر محرمانه باقی مانده است، درک تورنیر در جریان اجلاس نیروی هوایی 2023 فاش کرد که ماهواره های فو فایتر برای نظارت بر چند تهدید نامشخص که مجموعه لایه ردیابی در حال حاضر به آنها رسیدگی نمی کند، توسعه می یابد.

تورنیر به این نکته نیز اشاره داشت که در صورت موفقیت آمیز بودن آزمایش، فناوری حسگر کنترل آتش در ترانش 3 (Tranche 3) و ترانش 4 (Tranche 4) مجموعه لایه ردیابی، ماهواره هایی که قرار نیست به ترتیب تا سال 2028 و 2030 پرتاب شوند، گنجانده می شود.

به گفته جیسون کیم، مدیرعامل میلنیوم اسپیس سیستمز، پروژه فو فایتر برای مقابله با تهدیدات پیشرفته طراحی شده است. این یک ماموریت حیاتی است که به محافظت از آمریکا و متحدان این کشور در برابر تهدیدات پیشرفته کمک خواهد کرد.

آژانس توسعه فضایی در درخواست اولیه خود قصد داشت توسعه ماهواره های فو فایتر را به بیش از یک توسعه دهنده ارائه کند. با این وجود، این طرح تغییر کرده و میلنیوم اسپیس سیستمز به عنوان تنها توسعه دهنده این پروژه انتخاب شده است.

به گفته آژانس توسعه فضایی، این مرکز پیشنهادهای دریافت شده پس از فراخوان را ارزیابی کرده و تشخیص داد که انتخاب یک توسعه دهنده بهترین گزینه ممکن است.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: برنامه‌ریزی پنتاگون برای استفاده از موشک حرارتی هسته‌ای تا سال 2025 (+عکس)